بازیگر و تهیهکننده رادیویی گفت: رادیو رسانهای است که برای فرار از روزمرگی و تکرار میانبرهای زیادی دارد و جشنواره رادیو در ایده دهی و ارائه الگو میتواند به برنامهسازان کمک کند.
به گزارش کمیته اطلاعرسانی چهاردهمین جشنواره بینالمللی رادیو و ششمین اجلاس جهانی صدا، میثم عبدی گفت: جشنواره رادیو میتواند برای بهتر شدن برنامههای رادیویی و تغییر در سبک برنامهسازی نقش مهمی ایفا کند.
وی افزود: در جهانی زندگی میکنیم که هیچ کدام از ساختارهایش شبیه گذشته نیست. از حرفهای کلیشهای که مدام چوب «گذشته» به اصطلاح فاخر را بر سر «حالِ» مثلاً بیهویت می زند، بیزارم، همیشه در زندگی اکنونم برای ساخت آیندهای روشن تلاش میکنم، اما مدام از خود میپرسم در این جهانی که به قول «انیشتین» تکنولوژیاش از تعاملات انسانی فراتر رفته، در جهانی که همه چیزمان مجازیست؛ مشخصات فردی، ارتباطات، عکسها، خندهها، قلبها آن هم در چند رنگ مختلف، سلام و درودها، عشقها، عشقها... عشق ها... آی عشق آی عشق چهره آبیت پیدا نیست... در جهانی چنین، آیا هنوز هم «هنر» راهی برای رهایی انسان معاصر از بند روزمرگی و تکرار بیهوده روزهای گذشته است؟ جای رادیو کجاست؟
این تهیهکننده رادیویی بیان کرد: جشنواره رادیو با توجه به بینالمللی بودن، ما را با سبکهای برنامهسازی در جهان آشنا میکند و این برای حیات رادیو بسیار مهم است. از سوی دیگر ما باید خود را بهروز کنیم چون امروز رسانههای مجازی بسیار رشد کردهاند و هر کس یک رسانه دارد، به این ترتیب رسانههای اصلی قدرت و امپراتوری خود را از دست دادهاند.
این بازیگر در خصوص ورودش به رادیو گفت: زمانی که به رادیو آمدم یکی از شبهای سرد زمستانی و دی ماه ۱۳۸۳ بود. میثم عبدی فارغالتحصیل دانشکده سینما تئاتر در رشته تئاتر با گرایش بازیگری که یکی از رویاهایش رسیدن به عرصههای بزرگ بازیگری بود؛ حالا توسط دوستی برای پاسخ به تلفنهای مردمی به رادیو دعوت شده بود و این چقدر برای من شیرین بود.
وی ادامه داد: با صادق داوریفر در همان دانشکده دوست داشتنی همکلاسی بودیم. حالا سردبیر همان برنامه شده بود و میدانست از من چه میخواهد و من غافل از قرار گرفتن در جایگاه تعامل با مخاطب در واحد ارتباطات رادیو اما بی هیچ تصوری از اتفاقات پیشرو بودم. به خاطر دارم اولین بار که تلفن زنگ خورد، برداشتم؛ طبق معمول تشکر از موسیقیهای بسیار خوب و برنامه سرگرم کننده و مجری خوب و توصیه به بیشتر شدن وقت برنامه بود؛ هاج و واج تشکر کردم و گوشی را گذاشتم.
عبدی در ادامه عنوان کرد: شاید کسی باور نکند ولی این دقیقاً همان چیزی بود که میخواستم، جواب سوالم. آیا هنر میتواند انسان را از بند روزمرگی رها کند؟ بله؛ تلفنهای تکراری با جملات و خواستههای تکراری برایم مصداق روزمرگی بود و رادیو به مثابه هنر... بله، رادیو برایم فقط یک رسانه جمعی نبود... رادیو به معنی واقعی کلمه هنر بود. هنوز هم به این مسئله معتقدم.
این بازیگر و تهیه کننده رادیو با اشاره به اهمیت تغییر در ساختارها و به روز رسانی اتفاقات روزمره در رادیو گفت: رادیو به انسان فضای تغییر میدهد. به عنوان مثال من در همان واحد ارتباطات مردمی تصمیم گرفتم این چرخه تکراری را تغییر دهم، به تلفنهای مردمی جوابهای روتین و معمولی نمیدادم. مردم اول فکر میکردند اشتباه گرفتند و قطع میکردند. اما کمکم آنها هم با من همراه شدند تا جایی که از من جلو میزدند و واقعا این نشان میدهد رادیو همیشه مخاطبان باهوش و پیشرویی داشته و دارد، مهم برخورد ما با درک و فهم مخاطب است.
عبدی تأکید کرد: هر چند در مقابل بزرگانی که هم عصر من و پیش از من، مسیر رادیو را تغییر داده بودند من کاری نکرده بودم اما از اینکه در مسیر پاسخ به سوالهای همیشگیام قرار گرفته بودم احساس رضایت داشتم؛ ماهها بعد تهیهکنندگان بزرگ رادیو تهران با شنیدن گفتگوهایم در واحد ارتباطات، لطف میکردند و پیشنهاد کار در برنامههای جدید به من می دادند. من هم مانند کودکی که گویا اسباببازی تازهای برایش خریده باشند هر برنامه تازهای را با شوق بغل میکردم و تمام بازیهایی که بلد بودم را با اسباببازی جدید انجام میدادم.
این گوینده طنز رادیو درباره نگرانیها در کار خود تصریح کرد: من در آستانه چهل سالگی هنوز به دنبال چیزهای جدید در رادیو هستم و زمانی نگران میشوم که مردم از کارم ناراضی باشند و بگویند چقدر کارش بینمک بود .
میثم عبدی اضافه کرد: برگزاری جشنواره بینالمللی رادیو باعث میشود که رادیو به سمت و سویی رود که به جای مونولوگ، دیالوگ را بلد شود.
میثم عبدی متولد ۱۳۵۸ شهرخمین است. او دارای مدرک كارشناسی نمايش با گرايش بازيگري از دانشكده سينما تئاتر دانشگاه هنر است. او همچنین نویسنده، تهیهکننده، سردبیر و بازیگر رادیو از سال ۱۳۸۳ بوده و تندیس و جایزه برتر بخش بینالملل جشنواره دوازدهم رادیو و بازیگری در گروه «جمعه ایرانی» از سال ۱۳۸۹ را در کارنامه فعالیت خود در رادیو دارد.